(Veiligheids)cultuur en regels

Gepubliceerd op 20 juli 2019 om 19:19

Er wordt gezegd dat heel veel bedrijven de regels niet volgen. Met regels wordt hier de wet- en regelgeving bedoeld. Is dit vreemd? Ik denk van niet, het is niets nieuws. Al jaren is het zo dat “de regels” niet gevolgd worden. Wees eens eerlijk, volg je zelf altijd de regels? Ik durf te zeggen dat het niet zo is. Waarom? Ik doe ook wel eens dingen die volgens de regels niet toegestaan zijn.

Als we wat strakker naar het bedoelde onderwerp kijken spreekt men hier over de regels van de Arbowet. Dat die niet altijd worden gevolgd is geen geheim. Kijkend naar het aantal arbeidsongevallen dat je voorbij ziet komen in de diverse social media, kan je niet anders dan concluderen dat de regels regelmatig met voeten getreden worden. De grote vraag is: Waarom worden de regels niet opgevolgd?

Een eenduidig antwoord op deze vraag is niet mogelijk. Er zijn veel antwoorden te verzinnen. Men weet niet wat de regels zijn, men doet het op een andere manier omdat dat makkelijker is en zo kan je nog wel even door gaan. Wat de reden ook mag zijn, het gaat niet altijd goed. Vaak is er dan iemand het slachtoffer en soms moet hij/zij het met zijn/haar leven bekopen.

De vraag die mij bezig houdt is: Heeft het ook iets met cultuur te maken? Ik denk haast van wel. Gezien het feit dat we genoodzaakt zijn om werknemers van buiten de grenzen hierheen te halen, komen er ook andere culturen op ons af. In de praktijk zie je dingen gebeuren waarvan je denkt “Dit is toch niet waar?” Als je een persoon iets gevaarlijks ziet doen en je spreekt hem/haar daar op aan, sta je voor de eerste uitdaging. Hij/zij begrijpt niet wat je zegt. Communicatie is dan de eerste drempel die je moet zien te overwinnen. Vaak moet je met handen en voeten communiceren en dan maar hopen dat de boodschap overkomt.

Toch heb ik wel een beetje begrip voor de “niet Nederlandse” werknemer. Deze mensen zijn vaak ver van huis om geld te verdienen. Soms heb je het idee dat ze angstig zijn om iets te weigeren, bang dat ze de volgende dag niet meer terug hoeven te komen. Daarnaast kan het ook zo zijn dat de (veiligheids)cultuur in het land van herkomst heel anders is dan de onze. Neemt overigens niet weg, zo blijkt uit de cijfers, dat er werkgevers zijn die het nog steeds niet zo nauw nemen met de regels.

We kunnen niet alles op de cultuur van de buitenlandse werknemer schuiven. Ook in onze eigen cultuur zijn de nodige dingen te verbeteren. Zolang we ons zelf niet aan de regels houden, is er nog veel te verbeteren in de (veiligheids)cultuur. Hiermee wil ik niet stellen dat we allemaal heilige boontjes moeten worden, maar laten we er wel op letten dat we mensen niet in gevaarlijke situaties laten komen. Elkaar, met respect, wijzen op gevaren en niet toestaan dat, omwille van tijd en geld, de regels maar even niet gevolgd worden helpt ons een heel eind op weg.

Een gezonde (veiligheids)cultuur begint bij onszelf.

Cor Slagter is hoger veiligheidskundige en eigenaar van Arboco Veiligheid & Advies

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.